سهر

سهر

سهر در گویش دو سه هزار سال پیش یعنی قرمز یا فولاد گداخته و در جنوب سهر چند تپه قرمز رنگ وجود دارد که نقطه آغازین سهر از چشمه کنار تپه بوده است و به همین علت نام این روستا سهر 'گردیده است.
سهر

سهر

سهر در گویش دو سه هزار سال پیش یعنی قرمز یا فولاد گداخته و در جنوب سهر چند تپه قرمز رنگ وجود دارد که نقطه آغازین سهر از چشمه کنار تپه بوده است و به همین علت نام این روستا سهر 'گردیده است.

ولادت امام حسن مجتبی (ع) مبارک باد

در جود و کرم دست خدا هست حسن(ع) / دست همه را وقت عطا بست حسن(ع)
نومید نگردد کسی از درگه او / زیرا که کریم اهل بیت است حسن(ع)

چون امام حسن (ع) متولد شد، حضرت فاطمه زهرا به، پدرش علی (ع) عرض کرد: نامی برای او بگذار؛ علی (ع) فرمود: من در نام گذاری بر این کودک بر رسول خدا (ص) پیشی نمی گیرم. چون رسول خدا (ص) آمدند،، و آن کودک را در پارچه زردیپیچیده ، به نزد آن حضرت بردند. حضرت فرمود: مگر من به شما نگفته بودم که او را در پارچه زرد نپیچید؟ سپس آن پارچه را به کنار زد و پارچه سفیدی گرفته و کودک را در آن پیچید، آنگاه رو به علی (ع) کرده فرموده : آیا او را نامگذاری کرده ای؟ عرض کرد: من در نامگذاری وی به شما پیشی نمی گرفتم! رسول خدا (ص) فرمود : من هم در نامگذاری وی بر خدا سبقت نمی جویم !
در این وقت خدای تبارک و تعالی به جبرئیل وحی فرمود که برای محمد پسری متولد شده ، به نزد وی برو سلامش برسان و تبریک و تهنیت گوی وبه وی بگو : براستی که علی نزد تو به منزله هارون است نزد موسی ، پس او را به نام پسرها هارون نام بگذار!
جبرئیل از آسمان فرود آمد و از سوی خدای تعالی به حضرت رسول اکرم (ص) تهنیت گفت و سپس اظهار داشت: خدای تبارک و تعالی تو را مامور کرده که او را به نام پسر هارون نام گذاری. رسول خدا (ص) پرسید: نام پسر هارون چیست؟ عرض کرد: « شَبَر» فرمو: زبان من عربی است؟ عرض کرد: نامش را « حَسَن» بگذار ، و رسول خدا(ص) او حَسَن نامید.
بحارالانوار،ج 43، ص 238.
ملحقان احقاق الحق، ج10،ص448.


امام زین العابدین علیه السلام :حسن بن على بن ابى طالب علیهما السلام عابدترین و زاهدترین و با فضیلت ترین مردم روزگار خود بود . هرگاه حج مى رفت پیاده و گاه با پاى برهنه مى رفت ؛ هرگاه سخن از مرگ به میان مى آمد مى گریست ؛ هرگاه سخن از قبر به میان مى آمد مى گریست ؛ هرگاه سخن از قیامت و رستاخیز به میان مى آمد مى گریست ؛ هرگاه از گذشتن بر صراط یاد مى شد مى گریست ؛ هرگاه از حاضر شدن در دادگاه عدل الهى سخن به میان مى آمد ، چنان صیحه اى مى زد که بر اثر آن از هوش مى رفت ؛ هرگاه به نماز مى ایستاد بدنش در پیشگاه پروردگارش عزّ و جلّ ، مى لرزید ؛ هرگاه از بهشت و دوزخ سخن به میان مى آمد ، مانند مار گزیده به خود مى پیچید و بهشت را از خداوند مسئلت مى کرد و از آتش دوزخ به او پناه مى برد.
لأمالی للصدوق 

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :امّا حسن، او پسر من و فرزند من و پاره تنم و روشنایى چشمم و نور دلم و میوه قلبم است. او سرور جوانان اهل بهشت و حجّت خداوند بر امت است. دستور او دستور من، و گفته او گفته من است. از هر کس از او پیروى کند، از من است و هر کس نا فرمانیش نماید، از من نیست .
الأمالی للصدوق 

از امام حسن (ع)پرسیدند : نیازمندى چیست؟ فرمود : «آزمندى نفس به هر چیز»
از امام حسن پرسیدند : بخل چیست؟ فرمود : «آنچه را در دست خود ببینى [و نگهدارى] ، مایه شرف پندارى و آنچه را انفاق کنى ، از دست رفته بدانى.


ولادت امام سجاد (ع) مبارک

امشب ای اهل دعا روح دعا می آید / پسر خامس اصحاب کسا می آید
مؤمنین گرد هم آیید به محراب دعا /  صف ببندید که مولای شما می آید

خدا امشب ولیّش را ولی داد / جمالی منجلی نوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن / که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجد امـام عالـمین است / که میلاد علی بن الحسین است

ولادت با سعادت امام سجاد(ع) مبارک باد



ابومحمد و ابوالحسن از کنیه‏های ایشان و مشهورترین القابش، زین العابدین، سیدالعابدین و سجاد است. مادر وی شهربانو (شاه زنان) دختر یزدگرد سوم می‏باشد.
حضرت زین العابدین در دو سال پایانی دوران حکومت جدّشان، حضرت علی علیه السلام به دنیا آمدند. و همچنین در حدود ده سال از امامت عمویش حضرت مجتبی علیه السلام و ده سال هم از دوران امامت پدر بزرگوارشان، را درک کردند که این امر سبب شد سه امام راستین به پرورش و تربیت او همت گمارند و دنیایی از فضایل اخلاقی و قداست ها بپرورانند و این موقعیتی بود که برای کم تر پیشوایی واقع می شد.
امام زین العابدین علیه السلام در میدان عبادت و بندگی نسبت به خداوند یکتا، گوی سبقت را از همگان ربود، تا آن جا که همه معترفند که او آقا و زینت عبادت کنندگان بود. آن قدر به پیشگاه خداوند پیشانی بر خاک سایید که همۀ مواضع سجده اش پینه بست و به همین خاطر آن بزرگوار را ذوالثفنات (دارای پیشانی پینه بسته) نامیدند.


آیات و روایات متناسب با ولادت امام سجّادعلیه السلام:

امام صادق(ع):
کانَ عَلیُّ بنُ الحُسَینِ‏علیه السلام إذا قامَ فِی الصَّلوةِ کَأَنَّهُ ساقُ شَجَرَةٍ لایَتَحرَّکُ مِنهُ شَی‏ءٌ إلّا ما حَرَّکَهُ الرِّیحُ مِنهُ
امام سجّادعلیه السلام هرگاه به نماز می ایستاد چنان تنه درختی بود که چیزی از آن نمی‏جنبید مگر آنچه را که باد می‏جنباند


روایاتی از امام سجاد (علیه السلام):

مُجالَسَةُ الصّالِحینَ داعِیَةٌ إلَی الصَّلاحِ
همنشینی با صالحان ، به سوی صلاح رهنمون می‏شود

وَیلٌ لِمَن غَلَبَت آحادُهُ أعشارَهُ
وای به حال کسی که یکانش (گناهان) بر ده‏گانش (نیکی‏ها) چیره شود


از وصایای امام سجاد علیه السلام به امام باقر علیه السلام:

پسرم ! با پنج کس دوستی مکن و سخن مگو و هم سفر مباش: 1- دروغ گو، که دور را به تو نزدیک و نزدیک را از تو دور می سازد 2- فاسق، چون تو را به لقمه ای یا کم تر از لقمه ای می فروشد. 3- بخیل، که بدان چه از مال او سخت نیازمندی، از تو دریغ می کند. 4- احمق، چه او می خواهد به تو سود برساند، در حالی که زیان می رساند. 5- کسی که قطع رحم کند، که او را در سه جای کتاب خدا لعنت شده یافتم

ولادت امام حسین (ع ) و روز پاسدار مبارک


عید است و جهان روضۀ رضوان حسین است / از عرش الی فرش، گلستان حسین است

 بـا گریـۀ شـوق نبـی و حیــدر و زهـرا / چشم همگان بر لب خندان حسین است

گرامی باد روز پاسدار ، این سروهای سرافراز وادی عشق ، این آیه های پرشکوه رزم و ایثار


ولادت امام حسین(ع) بر شما مبارک

روز پاسدار را بر جان بر کفان انقلاب اسلامی تبریک می گوییم.





ابوعبداللَّه، کنیه و سید شباب اهل الجنه، سبط النبی، مبارک و سیدالشهدا از القاب آن حضرت می‏باشند.
وقتی حسین(ع) تولد یافت، پیامبر(ع) فرمودند: عمه جان(حضرت صفیه)، فرزندم را بیاور. عرض کرد: هنوز پاکیزه اش نکرده ام. پیامبر فرمود: آیا تو میخواهی او را پاکیزه کنی؟ خداوند او را پاکیزه و مطهر به دنیا آورده است. سپس پیامبر(ص) گریه نمودند و فرمودند: خداوند لعنت کند مردمی را که کشندگان تو هستند. صفیه عرض کرد: کشندگان او چه کسانی هستند؟ فرمود: دنباله گروهی از نسل بنی امیه. سپس در گوش راست حضرت اذان و در گوش چپ حضرت اقامه قرائت نمودند.


روایات متناسب با ولادت امام حسین علیه السلام :
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
یا أیُّهَا النّاسُ هذا الحُسَینُ بنُ عَلِىِّ فَاعِرفُوهُ فَوَ الَّذی نَفسِى بِیَدِهِ إِنَّهُ لَفی الجَنَّةِ و مُحِبِّهِ فِی الجَنَّةِ و مُحِبِّی مُحِبِّیهِ فی الجَنَّةِ؛

اى مردم، این حسین، فرزند على است. او را بشناسید. سوگند به آن که جانم در دست اوست، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت‌اند.


أحَبَّ اللَّهُ مَن اَحَبَّ حُسَیناً
هر که حسین را دوست بدارد ، خداوند دوستدار او است



روایاتی از امام حسین علیه السلام:


لاتَقولُوا بِألسِنَتِکُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِ کُم
چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد


مَن سَرَّهُ أن یُنسَأَ فی أَجَلِهِ و یُزادَ فی رِزقِهِ فَلیَصِلْ رَحِمَهُ
هر که خوش دارد مرگش به تأخیر افتد و روزی‏اش افزون شود . با خویشانش پیوند برقرار کند


إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَیکُم مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَیکُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ
نیاز مردم به شما از نعمت های خدا بر شما است ؛ از این نعمت افسرده و بیزار نباشید



مقام معظم رهبری (مد ظله العالی):

سپاه پاسداران نور چشم و عضو اصلی انقلاب است، چرا که از بطن انقلاب روییده، رشد کرده و رو به کمال است.

شهادت امام موسی کاظم (علیه السلام ) تسلیت باد.


با آنکه بود قدرت او قدرت علی / با آنکه علم و دانش او چون پیمبر است
اما صلاح و مصلحت روزگار بود / تسلیم محض در بر خلاق اکبر است
عمرش اگرچه گوشه زندان به سر رسید / اما عنایتش به جهان سایه گستر است


او عاشق لقای خدا بود و در جهان/زندان و قصر در نظر او برابر است
یک روز با صبوری و یک روز با جهاد/ترویج دین برای امامان مقدر است
فردا که هر کسی به شفیعی برد پناه/چشم تمام خلق به موسی بن جعفر است



در زمان امامت امام موسی کاظم(ع) شرایط برای مبارزه‏ی منفی و قیام علمی و ارشاد مردم، آماده بود. با توجه به این وضعیت، آن امام بزرگوار، فعالیت خویش را در دو جبهه آغاز فرمود. یکی مبارزه‏ی منفی و عدم تسلیم در برابر طاغوت و متنفّر کردن مردم از دستگاه ظلم و جور و دیگری در جهت ارشاد و هدایت مردم و نشر احکام و تربیت شاگردان


روایاتی از امام کاظم (ع):

ثَلاثٌ مُوبِقاتٌ : نَکثُ الصَّفَقَةِ و تَرکُ السُّنَّةِ و فِراقُ الجَماعَةِ
سه چیز تباهی می‏آورد : پیمان شکنی ، رها کردن سنّت و جدا شدن از جماعت

لَو کانَ فِیکُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائمُنا
اگر به تعداد اهل بدر [مؤمن کامل] در میان شما بود ، قائم ما قیام می‏کرد


بِئْسَ الْعَبْدُ یَکُونُ ذا وَجْهَیْنِ وَ ذا لِسانَیْنِ
بدترین بنده کسی است که داراى دو چهره و دو زبان مى‌باشد، - که در پیش رو چیزى گوید و پشت سر چیز دیگر



لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِب نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ
کسی که هر روز خود را ارزیابی نکند ، از ما نیست



اَلْمَغْبُونُ مَنْ غَبِنَ عُمْرَهُ ساعَةً
ورشکسته کسى است که عُمْر خود را هر چند به مقدار یک ساعت هم که باشد بیهوده تلف کرده باشد.