سهر

سهر

سهر در گویش دو سه هزار سال پیش یعنی قرمز یا فولاد گداخته و در جنوب سهر چند تپه قرمز رنگ وجود دارد که نقطه آغازین سهر از چشمه کنار تپه بوده است و به همین علت نام این روستا سهر 'گردیده است.
سهر

سهر

سهر در گویش دو سه هزار سال پیش یعنی قرمز یا فولاد گداخته و در جنوب سهر چند تپه قرمز رنگ وجود دارد که نقطه آغازین سهر از چشمه کنار تپه بوده است و به همین علت نام این روستا سهر 'گردیده است.

ولادت امام حسین (ع ) و روز پاسدار مبارک


عید است و جهان روضۀ رضوان حسین است / از عرش الی فرش، گلستان حسین است

 بـا گریـۀ شـوق نبـی و حیــدر و زهـرا / چشم همگان بر لب خندان حسین است

گرامی باد روز پاسدار ، این سروهای سرافراز وادی عشق ، این آیه های پرشکوه رزم و ایثار


ولادت امام حسین(ع) بر شما مبارک

روز پاسدار را بر جان بر کفان انقلاب اسلامی تبریک می گوییم.





ابوعبداللَّه، کنیه و سید شباب اهل الجنه، سبط النبی، مبارک و سیدالشهدا از القاب آن حضرت می‏باشند.
وقتی حسین(ع) تولد یافت، پیامبر(ع) فرمودند: عمه جان(حضرت صفیه)، فرزندم را بیاور. عرض کرد: هنوز پاکیزه اش نکرده ام. پیامبر فرمود: آیا تو میخواهی او را پاکیزه کنی؟ خداوند او را پاکیزه و مطهر به دنیا آورده است. سپس پیامبر(ص) گریه نمودند و فرمودند: خداوند لعنت کند مردمی را که کشندگان تو هستند. صفیه عرض کرد: کشندگان او چه کسانی هستند؟ فرمود: دنباله گروهی از نسل بنی امیه. سپس در گوش راست حضرت اذان و در گوش چپ حضرت اقامه قرائت نمودند.


روایات متناسب با ولادت امام حسین علیه السلام :
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
یا أیُّهَا النّاسُ هذا الحُسَینُ بنُ عَلِىِّ فَاعِرفُوهُ فَوَ الَّذی نَفسِى بِیَدِهِ إِنَّهُ لَفی الجَنَّةِ و مُحِبِّهِ فِی الجَنَّةِ و مُحِبِّی مُحِبِّیهِ فی الجَنَّةِ؛

اى مردم، این حسین، فرزند على است. او را بشناسید. سوگند به آن که جانم در دست اوست، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت‌اند.


أحَبَّ اللَّهُ مَن اَحَبَّ حُسَیناً
هر که حسین را دوست بدارد ، خداوند دوستدار او است



روایاتی از امام حسین علیه السلام:


لاتَقولُوا بِألسِنَتِکُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِ کُم
چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد


مَن سَرَّهُ أن یُنسَأَ فی أَجَلِهِ و یُزادَ فی رِزقِهِ فَلیَصِلْ رَحِمَهُ
هر که خوش دارد مرگش به تأخیر افتد و روزی‏اش افزون شود . با خویشانش پیوند برقرار کند


إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَیکُم مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَیکُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ
نیاز مردم به شما از نعمت های خدا بر شما است ؛ از این نعمت افسرده و بیزار نباشید



مقام معظم رهبری (مد ظله العالی):

سپاه پاسداران نور چشم و عضو اصلی انقلاب است، چرا که از بطن انقلاب روییده، رشد کرده و رو به کمال است.

شهادت امام موسی کاظم (علیه السلام ) تسلیت باد.


با آنکه بود قدرت او قدرت علی / با آنکه علم و دانش او چون پیمبر است
اما صلاح و مصلحت روزگار بود / تسلیم محض در بر خلاق اکبر است
عمرش اگرچه گوشه زندان به سر رسید / اما عنایتش به جهان سایه گستر است


او عاشق لقای خدا بود و در جهان/زندان و قصر در نظر او برابر است
یک روز با صبوری و یک روز با جهاد/ترویج دین برای امامان مقدر است
فردا که هر کسی به شفیعی برد پناه/چشم تمام خلق به موسی بن جعفر است



در زمان امامت امام موسی کاظم(ع) شرایط برای مبارزه‏ی منفی و قیام علمی و ارشاد مردم، آماده بود. با توجه به این وضعیت، آن امام بزرگوار، فعالیت خویش را در دو جبهه آغاز فرمود. یکی مبارزه‏ی منفی و عدم تسلیم در برابر طاغوت و متنفّر کردن مردم از دستگاه ظلم و جور و دیگری در جهت ارشاد و هدایت مردم و نشر احکام و تربیت شاگردان


روایاتی از امام کاظم (ع):

ثَلاثٌ مُوبِقاتٌ : نَکثُ الصَّفَقَةِ و تَرکُ السُّنَّةِ و فِراقُ الجَماعَةِ
سه چیز تباهی می‏آورد : پیمان شکنی ، رها کردن سنّت و جدا شدن از جماعت

لَو کانَ فِیکُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائمُنا
اگر به تعداد اهل بدر [مؤمن کامل] در میان شما بود ، قائم ما قیام می‏کرد


بِئْسَ الْعَبْدُ یَکُونُ ذا وَجْهَیْنِ وَ ذا لِسانَیْنِ
بدترین بنده کسی است که داراى دو چهره و دو زبان مى‌باشد، - که در پیش رو چیزى گوید و پشت سر چیز دیگر



لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِب نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ
کسی که هر روز خود را ارزیابی نکند ، از ما نیست



اَلْمَغْبُونُ مَنْ غَبِنَ عُمْرَهُ ساعَةً
ورشکسته کسى است که عُمْر خود را هر چند به مقدار یک ساعت هم که باشد بیهوده تلف کرده باشد.

ولادت امام جواد (ع)مبارک باد

امشب رضویون همه شادند / دل در حرم رضا نهادند همه
عیدى ولادت از پدر مى‏ گیرند / خشنود ز مقدم جوادند همه
«تولد امام جواد (ع) برشما مبارک باد»

پدر بزرگوار آن حضرت امام رضا(ع) و مادر آن حضرت جناب سبیکه است. نام آن حضرت محمد و کنیه ایشان ابوجعفر و مشهورترین القاب آن حضرت تقی و جواد است.آن حضرت در ۸ سالگی و در زمان مأمون به امامت رسید.آن امام بزرگوار، از محبوبیت فوق العاده‏ای در میان مردم برخوردار بود. آن حضرت به واسطه‏ی بخشندگی زیادی که داشت به جواد به معنای بخشنده مشهور شد. خانه‏ی امام جواد(ع) پناهگاه نیازمندانی بودکه از هر سو ناامید شده و به مساعدت امام چشم دوخته بودند.



روایات متناسب با ولادت امام جواد علیه السلام :

پیامبرصلی الله علیه وآله :
و یَخرُجُ مِن صُلبِ عَلِیٍّ (الرِّضاعلیه السلام) ابنُهُ مُحَمَّدٌ المَحمُودُ أطهَرُ النّاسِ خَلقاً و أحسَنُهُم خُلقاًاز نسل امام رضاعلیه السلام فرزندش محمّد پدید می‏آید که فرزندی است پسندیده ، و در آفرینش از همه مردم پاک‏تر و در اخلاق از همه نیکوتر است

امام رضاعلیه السلام :
[هُوَ] الصّادِقُ و الصّابِرُ وَ الفاضِلُ و قُرَّةُ أعیُنِ المُؤمِنینَ و غَیظُ المُلحِدینَ
او راستگو ، شکیبا ، دارای فضیلت ، نورچشم مؤمنان و مایه خشم ملحدان است



روایاتی از امام جواد علیه السلام :

مُلاقاةُ الإخوانِ نُشرَةٌ و تَلقیحٌ لِلعَقلِ و إن کانَ نَزراً قَلیلاًدیدار برادران مایه سلامتی و رشد عقل است ؛ اگرچه بسیار اندک باشد

مَنِ استَحسَنَ قَبیحاً کانَ شَریکاً فیهِ

هر که کار زشتی را نیک بشمارد ، در آن کار شریک است